Δ. Τ. Η πατριαρχία δολοφονεί. Καμία λιγότερη

Λαμία 24-09-2021

Η γυναικοκτονία της 31χρονης Δώρας στη Ρόδο από τον πρώην σύντροφό της λίγο διάστημα αφότου του ζήτησε να χωρίσουν αποτελεί την 11η γυναικοκτονία που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα το 2021. Όπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις, είχε προηγηθεί η συστηματική κακοποίηση του θύματος από το δράστη, που στην περίπτωση της Δώρας περιλάμβανε ακραία ζήλεια, υποτίμηση, προσπάθεια κοινωνικής απομόνωσης και ελέγχου, συστηματική παρακολούθηση. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο δράστης ασκούσε συστηματική βία τόσο στην πρώην σύζυγο όσο και σε πρώην σύντροφο, οι οποίες είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη,

Η γυναικοκτονία, η πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας, δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός, έγκλημα πάθους ή απόρροια μίας “κακιάς στιγμής”, όπως αβίαστα εξακολουθεί να παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ παραγνωρίζοντας σκοπίμως την έμφυλη διάσταση του φαινομένου και αναπαράγοντας έμφυλα στερεότυπα, αλλά αποτέλεσμα της ιστορικά και διαχρονικά διαπιστωμένης έμφυλης ανισότητας που ασκείται σε βάρος των γυναικών και των θηλυκοτήτων στο πλαίσιο της πατριαρχίας.

Παρά το γεγονός ότι μετράμε 11 γυναικοκτονίες από τις αρχές του έτους, η σιωπή και η αδράνεια της Πολιτείας παραμένει εκκωφαντική. Η πρόληψη και καταπολέμηση κάθε μορφής έμφυλης βίας συνιστά υποχρέωση του καθένα και της καθεμίας από μας και πρωτίστως της πολιτείας, όπως άλλωστε προτάσσει και η κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, την οποία η χώρα μας οφείλει να εφαρμόζει πλήρως (Ν.4531/2018).

Κρίνεται λοιπόν επιτακτική η άμεση λήψη θεσμικών μέτρων για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου.

Για το λόγο αυτό το ΔΣ του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στο Δίκτυο τωνΔομών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων ζητά:

- Άμεση νομική αναγνώριση του όρου Γυναικοκτονία

- Διενέργεια καμπάνιας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης

- Ενίσχυση του Δικτύου Δομών της ΓΓΟΠΙΦ (Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών, Ξενώνες Φιλοξενίας, Γραμμή SOS) από πλευράς της πολιτείας, αύξηση του αριθμού των Δομών, ανάδειξη και προβολή του ρόλου και της σημασίας του για την πρόληψη και αντιμετώπιση της έμφυλης βίας και διασφάλιση της βιωσιμότητάς του

- Δυνατότητα άμεσης επείγουσας φιλοξενίας μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας εισαγωγής σε Ξενώνα Φιλοξενίας με τη δημιουργία προσωρινών καταφυγίων για γυναίκες θύματα βίας και των παιδιών τους, που βρίσκονται σε φυγή

- Δημιουργία μηχανισμού καταγραφής του φαινομένου, όπως ορίζει και η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης

- Επιμόρφωση εκπαιδευτικών και ένταξη υποχρεωτικών μαθημάτων φύλου, δικαιωμάτων και σεξουαλικής αγωγής στο σχολικό πρόγραμμα

- Εκπαίδευση δημοσιογράφων και δημιουργία οδηγού δεοντολογίας για τα ΜΜΕ

- 24ωρη λειτουργία ιατροδικαστικών υπηρεσιών

- Εκπαίδευση όλων των εμπλεκόμενων φορέων για τη διαχείριση περιστατικών έμφυλης βίας (αστυνομικών, δικαστικών αρχών, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού κ.α.)

Η πατριαρχία δολοφονεί. Καμία λιγότερη.

Το ΔΣ του Σωματείου

Ιωάννα Σκυλίτση, Πρόεδρος

Βάσια Μπάκου, Αντιπρόεδρος

Ματθαίος Καργάκης, Γεν. Γραμματέας

Μαρία Μπάκου, Ταμίας

Ντίνα Μενέκου, Μέλος

Σχόλια και παρατηρήσεις του Σωματείου επί του ΕΣΔΙΦ 2021-2025

 Το νέο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων (2021-2025) βασίζεται σε τέσσερις θεματικούς Άξονες Προτεραιότητας, καθένας εκ των οποίων επικεντρώνεται σε μια συγκεκριμένη διάσταση των πολιτικών ισότητας των φύλων. Με αυτό τον τρόπο επιχειρεί την οριζόντια ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου (gender mainstreaming) στις τομεακές πολιτικές, όλων των Υπουργείων, με την ένταξη δράσεων που προωθούν την ισότητα των φύλων σε όλες τις σχεδιαζόμενες πολιτικές.

Οι τέσσερις Άξονες Προτεραιότητας είναι:

Ø  Πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας για την προστασία των γυναικών από την άσκηση κάθε μορφής βίας και τη σημασία της ευαισθητοποίησης των φορέων και των πολιτών.

Ø  Ισότιμη συμμετοχή γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων/ ηγετικούς ρόλους με σκοπό την ενεργοποίηση των γυναικών και των κοριτσιών για τη συμμετοχή τους στα κοινά και την προετοιμασία κάλυψης θέσεων ευθύνης.

Ø  Ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας για την ενίσχυση της γυναικείας εργασίας και επιχειρηματικότητας και την εναρμόνιση της επαγγελματικής και της προσωπικής ζωής.

Ø  Ενσωμάτωση διάστασης φύλου σε τομεακές πολιτικές, προκειμένου να αναδειχθούν τα οφέλη της για όλους τους εμπλεκόμενους, την κοινωνία, την οικονομία και την ανάπτυξη.

Ø  Στο πλαίσιο της διαβούλευσης του ΕΣΔΙΦ, το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στο Δίκτυο Δομών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, προσανατολισμένο παραγωγικά στην ενίσχυση των γυναικών και την επίτευξη της ισότητας μεταξύ των φύλων καταθέτει τις κάτωθι παρατηρήσεις:

 

§    Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών:

Γίνεται αναφορά ως πρόταση κατά την συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Ισότητας των Φύλων (σελ.12 ΕΣΔΙΦ) και δεν συμπεριλαμβάνεται πουθενά στα επιμέρους προγράμματα των Υπουργείων στη συνέχεια. Ιδίως, κατά τη συνεισφορά του Υπ. Δικαιοσύνης στο ΕΣΔΙΦ δεν γίνεται καμία αναφορά στην εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, οι οποίοι διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην εξέλιξη των περιπτώσεων έμφυλης βίας που οδηγούνται στα αστικά και ποινικά δικαστήρια, αλλά και γενικότερα σε υποθέσεις που αφορούν το οικογενειακό δίκαιο καθώς πρόκειται για ένα πεδίο που παρουσιάζονται συχνά έμφυλες ανισότητες.

Επίσης, απουσιάζει αναφορά για σύσταση Οικογενειακών Δικαστηρίων, ως πλέον αρμόδια για την εκδίκαση υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας, με τη συνδρομή εξειδικευμένων κοινωνικών επιστημόνων.

Το Υπουργείο Εσωτερικών βέβαια προτείνει την Δράση 1.1.5. για την εφαρμογή της σύμβασης της Κων/πόλης που αφορά στην επιμόρφωση των στελεχών του Δημοσίου για την βία κατά των γυναικών (αφορά στο σύνολο της δημόσιας διοίκησης). Ωστόσο, στην πράξη είναι σπάνιο φαινόμενο η συμμετοχή δικαστικών λειτουργών στα επιμορφωτικά προγράμματα του ΕΚΔΔΑ και κρίνουμε σημαντική την εκπόνηση στοχευμένου προγράμματος για τις ανάγκες του εν λόγω κλάδου που εφαρμόζει εν τέλει και τη σχετική νομοθεσία.

Ομοίως κρίνεται σημαντική η εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση σε σχέση με τον παράγοντα φύλο και για άλλους κλάδους του δημοσίου, όπως π.χ. τον ΟΑΕΔ, όπου στη σελίδα 36 αναγνωρίζεται αδυναμία όσον αφορά τις συμβουλευτικές υπηρεσίες, τους επαγγελματίες υγείας του δημοσίου αλλά και ιδιωτικού τομέα μέσω των τοπικών συλλόγων επαγγελματιών.

Ομοίως κρίνεται σημαντική η συνεχής εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση σε σχέση με τον παράγοντα φύλο και στα μέλη των Δημοτικών και Περιφερειακών Επιτροπών Ισότητας Φύλων.

§    Σε ό,τι αφορά το στόχο 1.3 «Ενίσχυση και αναβάθμιση Δικτύου δομών για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών»:

Είναι ενδιαφέρον ότι κατά το χρονικό εύρος του ΕΣΔΙΦ αναμένεται η λήξη του χρηματοδοτικού προγράμματος για τις δομές του δικτύου. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει αναφορά/πρόβλεψη για τη χρηματοδότηση των δομών, με μόνη την αναφορά για την εκπόνηση πλάνου μετάβασης και βιωσιμότητας, την ίδια στιγμή που ο εν λόγω στόχος περιλαμβάνει την ενίσχυση του δικτύου, την αναβάθμιση των δομών και την επέκταση του δικτύου. Προτείνεται, η όποια αναφορά/πρόβλεψη να περιλαμβάνει τη διατήρηση του υπάρχοντος -σχεδόν δεκαετούς- έμπειρου και καταρτισμένου προσωπικού. Επίσης επιβάλλεται η κατάλληλη αρωγή των δήμων για την πλήρη στελέχωση των δομών όπου υπάρχουν κενά, την υλικοτεχνική κάλυψη και την ενίσχυση συνεργιών και συμπράξεων. Κρίνεται επίσης επιτακτική η περαιτέρω ανάπτυξη του Δικτύου Δομών, με στόχο τη λειτουργία υποστηρικτικών δομών, ήτοι Συμβουλευτικών Κέντρων, σε όλους τους νομούς της επικράτειας.

§    Σε ότι αφορά τη Δράση 4.4.1: Ένταξη της διάστασης του φύλου σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης (εκπαίδευση ευαίσθητη στο φύλο):

Προτείνεται η συνεργασία της εκπαιδευτικής κοινότητας με στελέχη του Δικτύου δομών για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, που έχουν εμπειρία στην πραγματοποίηση δράσεων για το φύλο και την έμφυλη βία στην εκπαίδευση. Μέσα από αυτή της συνεργασία αναμένεται και η δυνατότητα πραγματοποίησης δράσεων για τις διαφυλικές σχέσεις που να είναι εφαρμόσιμες τοπικά, λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο ευαισθητοποίησης των τοπικών κοινωνιών και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Σε αυτό το πεδίο προτείνονται και η παροχή εγκεκριμένων οδηγών στα στελέχη του δικτύου και στους/στις εκπαιδευτικούς για (βιωματικές) παρεμβάσεις στην εκπαίδευση στα πρότυπα των Κέντρων Πρόληψης και των Τοπικών Μονάδων Υγείας.

Σε ό,τι αφορά στο σύνολό του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025:

§    Είναι ηχηρή η απουσία της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και η πρόβλεψη αντίστοιχων δράσεων. Στις δράσεις για τη «βελτίωση της θέσης των γυναικών που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις» αναφέρεται η εθνική καταγωγή, η αναπηρία, η ηλικία, αλλά όχι η ταυτότητα φύλου, και μάλιστα ενώ η κυβέρνηση αναγγέλλει πρόγραμμα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+. Υπάρχει βέβαια αναφορά στην «διαφορετικότητα» χωρίς όμως να διευκρινίζεται τι περιλαμβάνει.

§    Είναι επείγουσα η ανάγκη δημιουργίας καταφυγίων/προσωρινών καταλυμάτων για τις γυναίκες θύματα έμφυλης βίας που βρίσκονται σε φυγή, γεγονός που έχει αναδειχθεί από την έναρξη της λειτουργίας των δομών της ΓΓΟΠΙΦ και έγινε εντονότερο κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας του Covid-19. Η ανάγκη αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι οι γυναίκες για να εισαχθούν στους ξενώνες πρέπει να έχουν ιατρικές εξετάσεις και ειδικά κατά την περίοδο της πανδημίας οφείλουν να έχουν επιπλέον και αρνητικό μοριακό τεστ covid. Επίσης, γυναίκες που είναι σε φυγή θα ωφελούνταν από την ύπαρξη καταφυγίων καθώς θα μπορούν ακόμη και μετά τη μήνυση στο αστυνομικό τμήμα άμεσα να μεταφέρονται σε έναν ασφαλή χώρο μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία εισαγωγής στους Ξενώνες του Δικτύου. Η εμπειρία του πεδίου έχει δείξει ότι η αναμονή για την εύρεση ξενώνα φιλοξενίας, μέχρι την ολοκλήρωση των ιατρικών εξετάσεων, μπορεί να είναι χρονοβόρα και να αποτελέσει στρεσσογόνο και ανασταλτικό παράγοντα για την απομάκρυνση της γυναίκας και των παιδιών της από το βίαιο περιβάλλον.

§    Είναι εξαιρετικά μειωμένη η αναφορά δράσεων στήριξης και συμπερίληψης των γυναικών προσφυγισσών:

Η φιλοξενία και ένταξη των προσφυγισσών, και κυρίως των αναγνωρισμένων, στους ξενώνες του Δικτύου αποτελεί μείζον θέμα, καθώς πλέον η πλειονότητα των αιτημάτων φιλοξενίας αφορούν είτε σε γυναίκες μόνες τους είτε σε μονογονεϊκές οικογένειες αναγνωρισμένων προσφύγων, αιτούντων άσυλο ή χωρίς καθεστώς (χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα ή με απορριπτική απόφαση). Από αυτά όλα τα αιτήματα, οι περισσότερες περιπτώσεις  παρουσιάζουν ένα ενιαίο προφίλ: είναι πολλά χρόνια στην Ελλάδα και έχουν περάσει από αρκετές δομές και προγράμματα είτε ως αιτούσες είτε ως αναγνωρισμένες. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι μετά την πάροδο του επιτρεπόμενου χρονικού διαστήματος φιλοξενίας, δεν υπάρχει, πέρα από το μοναδικό πρόγραμμα HELIOS, άλλη δομή στην οποία μπορούν να παραπεμφθούν και παραμένουν άστεγες. Έτσι συχνά αυτές οι περιπτώσεις επιστρέφουν ξανά στα συμβουλευτικά κέντρα και αναφέρονται ως θύματα βίας πλέον και αιτούνται φιλοξενίας σε ξενώνες. Εκείνη την στιγμή βέβαια το πρόβλημα τους είναι η αστεγία και όχι η βία των παρελθόντων ετών.

Προτείνουμε να δημιουργηθούν ειδικές δομές για τις προσφύγγισες (θύματα βίας ή/και πολλαπλών διακρίσεων) με όλο το απαραίτητο υποστηρικτικό πλαίσιο (επιτόπια διερμηνεία, εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, νομική στήριξη και εκπροσώπηση, ψυχολογική και κοινωνική στήριξη, απασχόληση παιδιών κ.λπ.). Αν δεν δημιουργηθούν τέτοιες δομές είναι απαραίτητο να στηριχθούν οι ξενώνες του Δικτύου ώστε να προσφέρουν ολοκληρωμένες και ποιοτικές υπηρεσίες στις γυναίκες πρόσφυγες και τα παιδιά τους. Συγκεκριμένα: α) Δυνατότητα επιτόπιας διερμηνείας σε όλες τις απαραίτητες γλώσσες, τόσο για την ψυχοκοινωνική τους στήριξη μέσα στους ξενώνες, όσο και κατά τις αναγκαίες παραπομπές τους σε υπηρεσίες υγείας και δικαστικές αρχές, β) Υποχρεωτικά μαθήματα ελληνικών, τα οποία θα προσφέρονται σε όλες τις πόλεις που εδρεύουν ξενώνες, καθώς η ελληνομάθεια αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξή τους, γ) Δυνατότητα νομικής εκπροσώπησης από ΜΚΟ σε όλες τις πόλεις που εδρεύουν ξενώνες και με επάρκεια για όλες τις φιλοξενούμενες γυναίκες πρόσφυγες και δ) Δημιουργία ενός πλαισίου στήριξης (στεγαστικού, οικονομικού, προνοιακού) στο οποίο οι φιλοξενούμενες γυναίκες πρόσφυγες θα μπορούν να παραπέμπονται μετά το πέρας της δυνατότητας φιλοξενίας τους από δομές του Δικτύου

§    Νομική αναγνώριση του όρου Γυναικοκτονία:

Είναι αναγκαία η αναγνώριση και η χρήση του όρου γυναικοκτονία ως φαινόμενο της έμφυλης βίας με την προσθήκη ως βάση διακρίσεως στο άρθρο 82Α του Ποινικού Κώδικα και συγκεκριμένα να αναγνωριστεί η ανθρωποκτονία λόγω της διάκρισης με βάση το φύλο, η οποία σήμερα δεν γίνεται. Βάσει όσων ορίζει η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, προβλέπονται ειδικά μέτρα τα οποία είναι αναγκαία για την πρόληψη και προστασία των γυναικών από τη βία που βασίζεται στο φύλο και θεωρούνται διακριτική μεταχείριση σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, αλλά και με το Σύνταγμα. Ωστόσο, η γυναικοκτονία, δηλαδή η ανθρωποκτονία γυναίκας λόγω ειδικών χαρακτηριστικών που σχετίζονται με το φύλο και το ρόλο της, δεν ορίζεται από τον ισχύοντα ποινικό κώδικα ως διακριτό έγκλημα, ενώ δεν προβλέπεται πουθενά η τήρηση στατιστικών δεδομένων του φαινομένου από τις αρμόδιες αρχές (ΕΛ.ΑΣ). Επιπλέον με την νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία καθιερώνεται η ανθρωποκτονία των γυναικών εξαιτίας τους φύλου του και ως υπαρκτό φαινόμενο της κοινωνίας μας. Υπογραμμίζεται, ότι η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, την οποία η χώρα μας έχει κυρώσει με τον Ν.4531/2018 περιλαμβάνει ειδική αναφορά στη Σύσταση και τις γυναικοκτονίες και επιβάλει τη λήψη ειδικών μέτρων για την πρόληψη, ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, καταγραφή και τήρηση σχετικών στατιστικών. Η Ελλάδα υπέχει υποχρεώσεις διεθνούς δικαίου ως προς τη λήψη των ανωτέρω μέτρων, οι οποίες είναι νομικά δεσμευτικές.

§    Κρίνεται επιτακτική η αναβάθμιση και ενίσχυση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών ανά την επικράτεια, ώστε κάθε γυναίκα θύμα κακοποίησης να μπορεί να λαμβάνει την προβλεπόμενη υποστήριξη, σε κάθε νομό 24/7.

§    Τέλος, είναι εξαιρετικά σημαντικό το σύνολο του ΕΣΔΙΦ να συγκεκριμενοποιηθεί  ανά πεδίο δράσης, με αναφερόμενο τον τρόπο υλοποίησης, τον προϋπολογισμό και το σχετικό χρονοδιάγραμμα, καθώς στο παρόν δεν αποτυπώνονται τα παραπάνω, ώστε να μπορεί να ελέγχεται και να προχωρά στοχευμένα και επιτυχώς η πραγματοποίηση του.

 

Με εκτίμηση

Για το Δ.Σ.

Ιωάννα Σκυλίτση, Πρόεδρος,

Βάσια Μπάκου, Αντιπρόεδρος,

Ματθαίος Καργάκης, Γεν. Γραμματέας,

Μαρία Μπάκου, Ταμίας

Ντίνα Μενέκου, Μέλος

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:_8η Μάρτη - Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των Γυναικών

Λαμία, 05/03/2021 

Οι κινητοποιήσεις των γυναικών στην Νέα Υόρκη στα μισά του 19ου αιώνα και αργότερα σε ολόκληρο τον κόσμο καθιέρωσαν την 8^η Μάρτη ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των Γυναικών. Η φετινή επέτειος μας βρίσκει όλες και όλους εν μέσω μιας πρωτοφανούς υγειονομικής, οικονομικής αλλά και κοινωνικής κρίσης, η οποία εντείνει τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και όλων των θηλυκοτήτων.

Οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται έμφυλη βία και διακρίσεις σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής (εργασία, πολιτική, εκπαίδευση, υγεία), παραμένουν περισσότερο ευάλωτες στη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ανεργία, ενώ εγκλωβίζονται περισσότερο σε ελαστικές, χαμηλά αμειβόμενες σχέσεις εργασίας και υπόκεινται συχνότερα σε εργασιακή εκμετάλλευση.

Επιπλέον, ο παρατεταμένος εγκλεισμός λόγω της πανδημίας καθιστά τις γυναίκες περισσότερο εκτεθειμένες στην ενδοοικογενειακή βία, αποκομμένες από την εργασία και με και με τα δικαιώματά τους να πλήττονται ολοένα και περισσότερο – νόμος για υποχρεωτική συνεπιμέλεια.

Παράλληλα συνεχίζουν να έρχονται στο φως εκατοντάδες περιστατικά σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης  στο χώρο εργασίας – ελληνικό κίνημα #Metoo - , γεγονός που αποδεικνύει πως η έμφυλη βία υπήρχε και υπάρχει σε όλα τα επίπεδα της ζωής και της κοινωνίας μας, και όσο περισσότερο αναδεικνύεται τόσο καλύτερα αποτυπώνεται.

Η 8η Μάρτη συνιστά ημέρα ορόσημο και αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών. Το εργατικό κίνημα οφείλει να αναδείξει και να στηρίξει τον αγώνα των γυναικών για ισότητα και απελευθέρωση, για ίση αμοιβή και σταθερή εργασία.

Το ΔΣ του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στο Δίκτυο των Δομών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων χαιρετίζει την στάση εργασίας που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ στον δημόσιο τομέα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας -8^η Μάρτη από τις 12μμ μέχρι την λήξη του ωραρίου και το κάλεσμα σε συγκέντρωση και καλεί όλες και όλους σε συμμετοχή τόσο στην στάση εργασία όσο και στις κατά τόπους συγκεντρώσεις τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας. Αντίστοιχο κάλεσμα απευθύναμε ως Σωματείο και προς την Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (Γ.Σ.Ε.Ε.) να προκηρύξει κι εκείνη στάση εργασίας για την 8^η Μάρτη τιμώντας τους αγώνες των γυναικών.

Συνεχίζουμε να διεκδικούμε και απαιτούμε:

- Την άμεση επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, η οποία συνιστά και τον αρμόδιο Φορέα παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από την Ελλάδα, και επανένταξή της στο Υπουργείο Εσωτερικών ως αυτοτελή φορέα, υπεύθυνο για την παρακολούθηση και εφαρμογή των πολιτικών ισότητας οριζόντια, καλύπτοντας όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης

- Την διασφάλιση και ενίσχυση του Δικτύου Δομών για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών το οποίο σήμερα περιλαμβάνει τη λειτουργία της 24ωρης Γραμμής SOS 15900, 43 Συμβουλευτικών Κέντρων και 19 Ξενώνων Φιλοξενίας και την άμεση πρόβλεψη για ένταξη των Δομών στον Κρατικό Προϋπολογισμό μετά το πέρας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης με διατήρηση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας και μονιμοποίηση του προσωπικού, καθώς επίσης και την ενίσχυση και αναβάθμιση της λειτουργίας τους.

- Την άμεση απόσυρση του Νομοσχεδίου για την Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια, το οποίο η Κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει εν ονόματι δήθεν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων, χωρίς κανέναν προηγούμενο διάλογο με τις φεμινιστικές οργανώσεις.

-  Την άμεση πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βία κατά των γυναικών (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).

- Την άμεση κύρωση από την Ελλάδα της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 190 σχετικά με την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας.

.

Το ΔΣ

Ιωάννα Σκυλίτση, Πρόεδρος

Βάσια Μπάκου, Αντιπρόεδρος

Ματθαίος Καργάκης. Γεν. Γραμματέας

Μαρία Μπάκου, Ταμίας

Ντίνα Μενέκου, Μέλος

ΨΗΦΙΣΜΑ_2.3.2021

Η φετινή 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των Γυναικών, μας βρίσκει όλες και

όλους εν μέσω μιας πρωτοφανούς υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, η οποία εντείνει τις

διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και όλων των θηλυκοτήτων.

Οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται έμφυλη βία και διακρίσεις σε όλους τους τομείς της

κοινωνικής ζωής (εργασία, πολιτική, εκπαίδευση, υγεία), παραμένουν περισσότερο ευάλωτες

στη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ανεργία, ενώ εγκλωβίζονται περισσότερο σε

ελαστικές, χαμηλά αμειβόμενες σχέσεις εργασίας και υπόκεινται συχνότερα σε εργασιακή

εκμετάλλευση. Επιπλέον, ο παρατεταμένος εγκλεισμός λόγω της πανδημίας καθιστά τις

γυναίκες περισσότερο εκτεθειμένες στην ενδοοικογενειακή βία, όπως καταδεικνύεται και από

την αύξηση των κλήσεων στη Γραμμή SOS 15900 του Δικτύου δομών της Γενικής

Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, τα οποία

έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.

Το κίνημα του ελληνικού #Metoo, το οποίο πήρε μορφή χιονοστιβάδας μετά την καταγγελία

της χρυσής ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, φέρνοντας συνεχώς στο φως εκατοντάδες

περιστατικά σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης, επιβάλει τη συλλογική και αποτελεσματική

αντίδραση όλων προκειμένου να υποστηριχθούν τα θύματα και να εξαλειφθούν τέτοια

φαινόμενα.

Η 8η Μάρτη συνιστά ημέρα ορόσημο και αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών. Το εργατικό

κίνημα οφείλει να αναδείξει και να στηρίξει τον αγώνα των γυναικών για ισότητα και

απελευθέρωση, για ίση αμοιβή και σταθερή εργασία.

Το ΔΣ του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στο Δίκτυο των Δομών της Γενικής

Γραμματείας Ισότητας των Φύλων χαιρετίζει την στάση εργασίας που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ

στον δημόσιο τομέα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας -8η Μάρτη από τις 12μμ μέχρι την

λήξη του ωραρίου και το κάλεσμα σε συγκέντρωση και καλεί τη Γενική Συνομοσπονδία

Εργατών Ελλάδας (Γ.Σ.Ε.Ε.) να προκηρύξει κι εκείνη στάση εργασίας για την 8η Μάρτη

τιμώντας τους αγώνες των γυναικών.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

1. Ιωάννα Σκυλίτση, Πρόεδρος

2. Βάσια Μπάκου, Αντιπρόεδρος

3. Ματθαίος Καργάκης, Γενικός Γραμματέας

4. Μαρία Μπάκου, Ταμίας

5. Ντίνα Μενέκου, Μέλος

ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

25/02/2021

ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το τελευταίο έτος, έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών περιστατικών έμφυλης βίας. Πλέον η έμφυλη βία είναι στην επικαιρότητα, όχι μόνο ως δημοσιογραφική είδηση ενός μεμονωμένου περιστατικού, αλλά και σε επίπεδο κοινωνικό, καθώς είναι στο επίκεντρο δημόσιου διαλόγου. Η αρχή έγινε κατά την περίοδο της πρώτης καραντίνας, όπου οι πρωτόγνωρες συνθήκες εγκλεισμού ανέδειξαν τις έμφυλες ανισότητες της κοινωνίας μας και τις σχέσεις εξουσίας που παράγουν. Στη συνέχεια, η δημόσια καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου ότι υπήρξε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και το κύμα αποκαλύψεων που ακολούθησε, έβγαλε στη επιφάνεια ένα στοιχείο το οποίο όσες και όσοι ασχολούνται με την έμφυλη βία, το γνωρίζουν καλά:

Η έμφυλη βία υπήρχε και υπάρχει σε όλα τα επίπεδα της ζωής και της κοινωνίας μας, και όσο περισσότερο αναδεικνύεται τόσο καλύτερα αποτυπώνεται.

Για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την άποψη ότι υπήρξε «έκρηξη» της βίας ή ότι αυτή προήλθε ως συνέπεια των ιδιαίτερων συνθηκών, της δημοσιότητας ή επειδή η πολιτεία πλέον ακούει και αφουγκραζεται. Η επίκληση ενός τέτοιου αίτιου ενισχύει τα έμφυλα στερεότυπα και στέκεται εμπόδιο στον αγώνα για την εξάλειψη της έμφυλης βίας. Ο αγώνας για την έμφυλη ισότητα και ενάντια στην έμφυλη βία είναι διαρκής και επιβάλλεται να συνεχιστεί ανεξαρτήτως επικαιρότητας και συνθηκών.

Στο συγκεκριμένο αγώνα πρωταρχικό ρόλο διαδραματίζει το Δίκτυο Δομών για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Δημιουργήθηκε σταδιακά από το 2011, πάντοτε με τη στήριξη της εκάστοτε κυβέρνησης και σήμερα περιλαμβάνει τη λειτουργία της 24ωρης Γραμμής SOS 15900, 42 Συμβουλευτικών Κέντρων και 19 Ξενώνων Φιλοξενίας. Στόχος του, η υποστήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί ή υφίστανται οποιαδήποτε μορφής βία ή διάκριση λόγω του φύλου τους. Κατά το διάστημα της λειτουργίας του, το δίκτυο έχει εξυπηρετήσει πλήθος γυναικών. Ενδεικτικά, τα Συμβουλευτικά Κέντρα και οι Ξενώνες Φιλοξενίας έχουν υποστηρίξει πάνω από 36.000 γυναίκες θύματα έμφυλης βίας και πολλαπλών διακρίσεων, ενώ η Γραμμή 15900 έχει δεχθεί πάνω από 55.000 κλήσεις και έχει εξυπηρετήσει περισσότερες από 43.000 γυναίκες μέχρι σήμερα.

Η διασφάλιση και ενίσχυση του Δικτύου για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών είναι απαραίτητη.

Την ίδια στιγμή, ο κίνδυνος συρρίκνωσης του Δικτύου Δομών είναι ορατός και το μέλλον των εργαζομένων αβέβαιο.

Το Δίκτυο, από την αρχή της λειτουργίας του εντάχθηκε σε ευρωπαϊκά προγράμματα και την περίοδο αυτή διανύουμε την τελευταία παράταση του έργου, η οποία θα διαρκέσει άλλα τρία χρόνια - έως τα μέσα του 2023. Την εποπτεία του Δικτύου έχει η Γραμματεία Ισότητας και τη λειτουργία έχουν αναλάβει οι εκάστοτε Δήμοι, το ΚΕΘΙ, αλλά και η ίδια η ΓΓΙΦ (τη Γραμμή 15900).

Η βιωσιμότητα του Δικτύου κινδυνεύει, ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία δέσμευση για την ένταξη του συνόλου των Δομών στον κρατικό προϋπολογισμό και τη διατήρηση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας. Ταυτόχρονα, δεν προβλέπεται ίδια ημερομηνία λήξης των έργων για όλες τις Δομές, στοιχείο που δυσχεραίνει την αντιμετώπιση του προβλήματος, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί Δομές δύο ταχυτήτων.

Η ανησυχία όμως εντείνεται -και αυτό είναι το σημαντικότερο- από το γεγονός ότι η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων καταργήθηκε και οι πολιτικές για την ισότητα των φύλων συνεχώς υποβαθμίζονται Συγκεκριμένα:

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) ήταν (από το 1985) ο αρμόδιος φορέας για το σχεδιασμό την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών ισότητας της χώρας. Υπαγόταν στο Υπουργείο Εσωτερικών (εξαιτίας της οριζόντιας αρμοδιότητας του συγκεκριμένου Υπουργείου στο σύνολο της τοπικής αυτοδιοίκησης και της δημόσιας διοίκησης) και είχε διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια.

Τον Ιούλιο του 2019, η ΓΓΙΦ μετονομάστηκε σε Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, με ορατό τον κίνδυνο αποστέρησης του οριζόντιου χαρακτήρα των πολιτικών ισότητας και της αναγωγής τους σε τομεακές πολιτικές που εστιάζουν σε κοινωνικά θέματα, αποκομμένα από τις κοινωνικές συνθήκες που τα δημιουργούν. Χρειάζεται επίσης να σημειωθεί, ότι την τελευταία διετία η Γραμματεία Ισότητας δεν έχει δικό της προϋπολογισμό για την υλοποίηση δράσεων, στοιχείο που δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο το έργο της.

Τον Ιανουάριο του 2021 πραγματοποιήθηκε νέα υποβάθμιση, με τη μετονομασία σε Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και υπαγωγή της στην Υφυπουργό Εργασίας, αρμόδια για τη δημογραφική και οικογενειακή πολιτική. Η αλλαγή αυτή καταδεικνύει την περαιτέρω απαξίωση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων υπό τη μορφή πολιτικών ενεργειών, καθώς η πολιτική της ισότητας των φύλων εμφανίζεται να παραμένει σε επίπεδο Γενικής Γραμματείας, ενώ την ίδια στιγμή αναβαθμίζεται σε Υφυπουργείο η «οικογένεια» συνδεόμενη άμεσα με την «δημογραφική πολιτική».

Είναι σαφές ότι η σύζευξη των πολιτικών για το δημογραφικό με τις πολιτικές ισότητας αποτελεί οπισθοδρόμηση στον αγώνα των γυναικών για αποταύτισή τους από τον κατεξοχήν παραδοσιακό τους ρόλο και όλα τα στερεότυπα που έχουν συνδεθεί με αυτό. Στην Ελλάδα του 2021, η οποία σύμφωνα με το δείκτη ισότητας του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την ισότητα των φύλων βρίσκεται τελευταία σε θέματα φύλου, μία τέτοια κίνηση θα υπονομεύσει περαιτέρω την υλοποίηση πολιτικών ισότητας στη χώρα.

Η ισότητα των φύλων αφορά το σύνολο των δημοσίων πολιτικών, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας, της βίας κατά των γυναικών, της συμμετοχής των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, της εκπαίδευσης, του περιβάλλοντος, του πολιτισμού κ.λπ. και για αυτό τον λόγο κρίνεται επιτακτική η μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων στο Υπουργείο Εσωτερικών.

Η ισότητα των φύλων δεν μπαίνει σε πλαίσια, ούτε μπορεί να συγχωνευθεί με άλλες πολιτικές, καθώς αυτό από μόνο του θα υπονόμευε το ρόλο της. Για την επίτευξη της ισότητας απαιτείται διαρκής διερεύνηση για την αναγνώριση των τρόπων με τον οποίο συγκροτούνται και νομιμοποιούνται διαφορές, λαμβάνοντας υπόψη τον τόπο και τη συγκυρία. Επομένως, ένας κρατικός φορέας αρμόδιος για την ισότητα των φύλων πρέπει να είναι αυτοτελής και να επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται οι έμφυλες διακρίσεις, τόσο σε επίπεδο εφαρμογής πολιτικών όσο και σε επίπεδο αντιλήψεων.

Γι' αυτούς τους λόγους ζητάμε:

· την άμεση επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων ως αυτοτελή φορέα και την αποσύνδεσή της από τη δημογραφική και οικογενειακή πολιτική.

· την επανένταξη της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας στο Υπουργείο Εσωτερικών και την ενίσχυσή τους με προσωπικό, όσο και με οικονομικούς πόρους.

· την απρόσκοπτη ισχύουσα λειτουργία του Δικτύου Δομών.

· την άμεση πρόβλεψη για ένταξη των Δομών στον Κρατικό Προϋπολογισμό μετά το πέρας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης με διατήρηση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας και μονιμοποίηση του προσωπικού, καθώς επίσης και την ενίσχυση και αναβάθμιση της λειτουργίας τους.

· την επέκταση του Δικτύου Δομών και σε άλλες πόλεις, ώστε κάθε γυναίκα, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας να έχει άμεση πρόσβαση στις υπηρεσίες των Δομών.

· την άμεση πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βία κατά των γυναικών (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).

ΤΑ Δ.Σ.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ "ΔΩΡΑ ΚΑΤΣΙΒΑΡΔΑΚΟΥ"

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ

Δ.Τ.: Καμια μονη της! Μαζι με την Σοφια και καθε Σοφια!

 

Λαμία, 20/01/2021

Η δημόσια καταγγελία της χρυσής Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη ούσα νεαρή ακόμα αθλήτρια από παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, καθώς ολοένα και περισσότερες γυναίκες βρίσκουν το κουράγιο να φέρουν στο φως και να καταγγείλουν παρόμοια περιστατικά όχι μόνο από τον χώρο του αθλητισμού, αλλά και από άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής (χώροι εργασίας, εκπαίδευσης, πολιτικής).

Η επιλογή της Σοφίας Μπεκατώρου να μιλήσει, δείχνοντας το δρόμο και σε άλλες γυναίκες που ακολούθησαν, απαιτεί τεράστιο θάρρος και δύναμη ψυχής, όπως καταδεικνύεται με τον πλέον γλαφυρό τρόπο από τα δυσμενή σχόλια και τις αντιδράσεις από αρκετούς και αρκετές που έσπευσαν για μία ακόμη φορά σε γνωστές πρακτικές κατηγορίας του θύματος, αμφισβήτησης των λεγομένων της και μεταφοράς της ευθύνης στην ίδια.

Οι πρακτικές αυτές, ως εκφράσεις βαθιά εδραιωμένων πατριαρχικών αντιλήψεων και έμφυλων στερεοτύπων, αναπαράγουν και ενισχύουν την κουλτούρα του βιασμού, την ενοχοποίηση και τον στιγματισμό των θυμάτων, καθιστώντας τα θύματα ευάλωτα στην έμφυλη βία και αποτρέποντάς τα να μιλήσουν.

Η πρόληψη και καταπολέμηση κάθε μορφής έμφυλης βίας συνιστά υποχρέωση του καθένα και της καθεμίας από εμάς, και πρωτίστως της πολιτείας, όπως άλλωστε προτάσσει και η κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, την οποία η χώρα μας οφείλει να εφαρμόζει πλήρως (Ν. 4531/2018).

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στο Δίκτυο Δομών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων στέκεται δίπλα στη Σοφία και σε κάθε Σοφία και ζητάει:

- Την απόδοση δικαιοσύνης με παραδειγματικό τρόπο ώστε να λογοδοτούν οι δράστες και όχι τα θύματα

- Την άμεση επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, η οποία συνιστά και τον αρμόδιο Φορέα παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από την Ελλάδα, και επανένταξή της στο Υπουργείο Εσωτερικών ως αυτοτελή φορέα, υπεύθυνο για την παρακολούθηση και εφαρμογή των πολιτικών ισότητας οριζόντια, καλύπτοντας όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης. Υπογραμμίζεται ότι η κυβερνητική επιλογή υπαγωγής της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (όπως μετονομάστηκε από την παρούσα κυβέρνηση υπάγοντάς την στο Υπουργείο Εργασίας εν μέσω έντονων αντιδράσεων και υποβαθμίζοντας το ρόλο της) υπό την Υφυπουργό Εργασίας αρμόδια για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια συνιστά περαιτέρω υποβάθμιση του φορέα.

- Την άμεση κύρωση από την Ελλάδα της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 190 σχετικά με την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στον χώρο της εργασίας.

Το ΔΣ

Ιωάννα Σκυλίτση, Πρόεδρος

Βάσια Μπάκου, Αντιπρόεδρος

Ματθαίος Καργάκης. Γεν. Γραμματέας

Μαρία Μπάκου, Ταμίας

Ντίνα Μενέκου, Μέλος